در بین رنگهای پلیمری، پلی اورتان پوششی سخت و بادوام ارائه می دهد که در برابر آب و هوای شدید – آفتاب شدید، باد و بارش بسیار مقاوم است. پلی اورتان همچنین اجازه می دهد تا رنگ در سطوح براقیت بالاتری فرموله شود و پوششی زیبا و یکدست را ایجاد می کند.
سطح براقیت بالاتر پلی اورتان همچنین باعث بهبود “خود تمیز شوندگی” می شود – یعنی کثیفی و گرد و غبار در هنگام باران شسته می شود و کثیفی های باقی مانده را می توان به راحتی با مواد شوینده و آب پاک کرد. همچنین می توان گرافیتی را با استفاده از مواد تمیزکننده اختصاصی از سطح صاف پاک کرد.
رنگ پلی اورتان چیست؟ و چگونه فرموله شده است؟
از دیدگاه شیمی، پوشش پلی اورتان پلیمری است که از واکنش های پلیمریزاسیون ایزوسیانات ها و پلی اترها تشکیل می شود. با مخلوط کردن پیش پلیمر با کاتالیزورها، حلال‌ها و سایر افزودنی‌ها برای ایجاد عنوان ترکیبات از پلی اورتان با کاربردهای مختلف استفاده می شود.
در کاربردهای واقعی، پوشش پلی اورتان نوعی پوشش یا لایه محافظ است که بر روی سطوح مختلف مانند چوب، فلز، کف بتنی، عنصر ساختمانی اعمال می شود و از آنها در برابر سایش، سایش، مواد شیمیایی و سایر عوامل محیطی محافظت می کند.
جدا از اینکه به عنوان یک مانع برای محافظت از بسترها عمل می کند، پوشش پلی یورتان می تواند به صورت یک روکش سفارشی نیز فرموله شود که جذابیت زیبایی شناختی را افزایش دهد. بسته به جلوه مورد نظر می توانند براق، مات، شفاف یا در هر رنگی باشند.
انواع رنگ پلی اورتان چیست؟
پوشش ها یا رنگ های پلی اورتان بر اساس فرمولاسیون و روش کاربرد به دو دسته یک جزئی و دو جزئی طبقه بندی می شوند.
پوشش های پلی اورتان یک جزئی
پوشش های پلی یورتان تک جزئی شامل پوشش های روغن یورتان، پوشش های پلی یورتان رطوبت گیر و مسدود شده می باشد. با توجه به اینکه واکنش پلی‌ال ایزوسیانات قبلاً در طول فرآیند تولید رخ داده است، این پوشش‌ها فرمول‌های از پیش مخلوط شده هستند و نیازی به اختلاط اضافی قبل از کاربرد ندارند.
و بنابراین پوشش های پلی اورتان یک جزئی مستقیماً از ظرف آماده استفاده می شوند و کارایی عملیات پوشش را به طور قابل توجهی افزایش می دهند. این پوشش‌ها در زمینه‌هایی مانند پوشش‌های کف، پوشش‌های ضد خوردگی و پوشش‌های مواد از پیش روکش‌شده کاربردهای رایج دارند.
پوشش‌های پلی اورتان دو جزئی پس از اختلاط توسط یک واکنش شیمیایی بین دو جزء تشکیل شدند و یک شبکه اتصال متقابل قوی را تشکیل دادند که مقاومت سایشی، مقاومت شیمیایی و آب‌وهوایی بالاتری را ارائه می‌دهد. در مقابل، پوشش های پلی اورتان یک جزئی نیازی به اتصال عرضی ندارند. آنها برای تشکیل یک فیلم (یک واکنش فیزیکی) به تبخیر حلال متکی هستند. در حالی که پوشش های یک جزئی ساده تر خشک می شوند.
بیشتر بدانید: کابینت انزو چیست؟
پوشش های پلی اورتان دو جزئی
پوشش های پلی یورتان دو جزئی معمولاً از دو قسمت تشکیل شده اند: پیش پلیمرهای ایزوسیانات (همچنین به عنوان پلیمرهای یورتان با وزن مولکولی کم نیز شناخته می شوند) و رزین های حاوی هیدروکسیل که معمولاً به عنوان جزء عامل پخت و جزء عامل اصلی نامیده می شوند. بسته به اجزای حاوی هیدروکسیل، آنها را می توان به عنوان پلی اورتان اکریلیک، پلی اورتان آلکید، پلی استر پلی اورتان، پلی اتر پلی اورتان، اپوکسی پلی اورتان و غیره طبقه بندی کرد. آنها به طور کلی خواص مکانیکی عالی، محتوای جامد بالا و عملکرد کلی خوبی از خود نشان می دهند.
پوشش‌های پلی‌اورتان دو جزئی کاربردهای گسترده‌ای در پوشش‌های چوب، OEM و بازسازی خودرو، پوشش‌های ضد خوردگی صنعتی، پوشش‌های کف، پوشش‌های ضد آب پلی‌اورتان و غیره پیدا می‌کنند. در مقایسه با پوشش‌های پلی اورتان تک جزئی، پوشش‌های پلی‌اورتان دو جزئی به شرایط محیطی سخت‌تری نیاز دارند و شامل فرآیند کاربرد پیچیده‌ای هستند.
مزایا و معایب رنگ پلی اورتان چیست؟
مزایای پوشش های اورتان
پوشش های پلی اورتان دارای مقاومت عالی در برابر سایش و مواد شیمیایی، چسبندگی قوی، طیف وسیعی از سختی برای محافظت از بسترها در کاربردهای مختلف، تضمین حفاظت طولانی مدت در برابر عوامل مختلف محیطی هستند. برای کاربردهایی که نیاز به مقاومت در برابر محیط های چالش برانگیز دارند، پوشش های PU ایده آل ترین انتخاب با قابلیت حفظ عملکرد طولانی مدت هستند. علاوه بر این، این پوشش ها را می توان برای دستیابی به خواص سفارشی و عملکرد تزئینی فرموله کرد.
معایب پوشش های اورتان
اگرچه پوشش های پلی یورتان برای طیف وسیعی از کاربردها مناسب است، اما همچنان با برخی کاستی ها مانند حساسیت به رطوبت همراه است. قرار گرفتن در معرض رطوبت می تواند منجر به کاهش چسبندگی و تشکیل حباب شود که بستر را روی سطح ناهموار می کند. و بنابراین پوشش های پلی اورتان برای کاربردهایی با سطح رطوبت بالاتر مناسب نیستند.
علاوه بر این، پوشش‌های پلی اورتان حاوی ایزوسیانات‌های آزاد هستند که می‌توانند اثرات مضری برای سلامت انسان در هنگام کاربردهایی مانند مشکلات تنفسی و واکنش‌های آلرژیک داشته باشند.
ثبت ديدگاه